Hyves vs. Google (voortgang publiciteitscampagne)
Lieve lezer dezes,
Roem kan soms in korte tijd een enorme vlucht nemen. Was nog geen week geleden het ten zeerste de vraag of er ooit iemand anders dan op toevallige wijze op NOTEN terecht zou komen, inmiddels heeft het zaaien van publiciteit een zekere pr-matige oogst opgeleverd. Niet alleen is het aantal regelmatige lezers sinds de zo recente aftrap dezer blog inmiddels tenminste verdubbeld (ondergetekende dan nog niet eens meegerekend), zoals mogen blijken uit het commentaar bij de eerste NOOT is binnen de top van het invloedrijke Hyves inmiddels een lichte vorm van paniek uitgebroken toen het verschrikkelijke bericht doordrong dat n.a.v. enkele buitengewoon storende technische onvolkomenheden bij 's lands virtuele Byenkorf, schrijver dezes zijn toevlucht tot het in zijn ogen gebruiksvriendelijker Blogspot gezocht had.
Hoewel Hyves-initiator Raymond S., opnieuw mede getuige zijn toch indrukwekkende gang door het stof, een emotioneel alsmede roerend beroep op de vaderlandsliefde en vergevingsgezindheid van ondergetekende deed , is na rijp beraad binnen de NOTEN-staf toch de conclusie bereikt dat het wereldkundig maken van dermate belangrijke creatieve processen toch het meest doelmatig geschiedt middels dit door u zo ademloos gespelde door Google mogelijk gemaakte webstekje.
Dit gezegd hebbende, moge uit de Hartverwarmende reactie van NOTEN op het pleidooi van dhr. S. blijken dat diens vurige smeekbeden niet volledig ongehoord blijven. Als blijk van goede wil is dan ook besloten met niet al te regelmatige regelmaat een selectie van de hier gepresenteerde poezie ook op Hyves te publiceren...
Tot zover,
V.
Roem kan soms in korte tijd een enorme vlucht nemen. Was nog geen week geleden het ten zeerste de vraag of er ooit iemand anders dan op toevallige wijze op NOTEN terecht zou komen, inmiddels heeft het zaaien van publiciteit een zekere pr-matige oogst opgeleverd. Niet alleen is het aantal regelmatige lezers sinds de zo recente aftrap dezer blog inmiddels tenminste verdubbeld (ondergetekende dan nog niet eens meegerekend), zoals mogen blijken uit het commentaar bij de eerste NOOT is binnen de top van het invloedrijke Hyves inmiddels een lichte vorm van paniek uitgebroken toen het verschrikkelijke bericht doordrong dat n.a.v. enkele buitengewoon storende technische onvolkomenheden bij 's lands virtuele Byenkorf, schrijver dezes zijn toevlucht tot het in zijn ogen gebruiksvriendelijker Blogspot gezocht had.
Hoewel Hyves-initiator Raymond S., opnieuw mede getuige zijn toch indrukwekkende gang door het stof, een emotioneel alsmede roerend beroep op de vaderlandsliefde en vergevingsgezindheid van ondergetekende deed , is na rijp beraad binnen de NOTEN-staf toch de conclusie bereikt dat het wereldkundig maken van dermate belangrijke creatieve processen toch het meest doelmatig geschiedt middels dit door u zo ademloos gespelde door Google mogelijk gemaakte webstekje.
Dit gezegd hebbende, moge uit de Hartverwarmende reactie van NOTEN op het pleidooi van dhr. S. blijken dat diens vurige smeekbeden niet volledig ongehoord blijven. Als blijk van goede wil is dan ook besloten met niet al te regelmatige regelmaat een selectie van de hier gepresenteerde poezie ook op Hyves te publiceren...
Tot zover,
V.
geoogst door Vincent om 1:09 a.m.
3 Mijmeringen:
Ach ach, die ouw aardklomp toch. Wat ze niet allemaal voor ongedierte te verduren heeft. Laten we haar allemaal een dienst bewijzen en haar af en toe achter haar oren krabben. Kan ze niet zo goed bij. Je weet toch, liever een beetje 'overextenden' dan maar bij de pakken neerzitten en een joint draaien. Op de pakken klaarzitten voor alles dat uit de lucht zou mogen komen nederkukelen, dat is een andre kwestie - maar feit is dat ik zo weinig mensen in die positie zie staan tegenwoordig. Vroeger ja toen was dat wel anders, in de jaren tachtig. Toen was alles nog goed, had je nog fietsjes met zijwieltjes en dat soort zaken. Flesjes met spenen. Sinaasappelsap. Maar wat zeg ik - dat is dus de vooruitgang van het derde millennium - de versgeperste snappelsap bij de Appie. El Albert. Hij weet hoe het gaat - hij heeft zelfs biologische koffiebonen zonder daar voor uit te komen, omdat hij niet voor watje wil worden aangezien. En al die marrokkaanse chikkies daar - een heerlijk uitstapje is het altijd. Ik ben voor hoofddoekjes - ik wilde vroeger ook altijd dat mijn kleine zusje haar capuchon op had - dat vond ik er zo schattig uitzien. Klederdracht. Een maak je verder maar geen illusies over hun maagdelijkheid. Hoewel de hoofse liefde wel een grote rol speeelt in de moslimdames in Nederland. Google maar eens op 'moslima' en je vind terstond hele verzamelingen liefdes gedichten. De helft gewijd aan Allah, en de andere aan de ideale man. Kom daar maar eens mee aan bij Hollanders... kaaskoppen - bah. Yakkes. Ik haat ze. Getverderrie. Platvloerse boeren. Voltaire zei het al; Caneaux, canards, Canaille - schrijf je dat zo? In ieder geval, schrijven is best een ontstressende bezigheid - ookal had Napoleon last van een muisarm. Toch. De Gaulle was volgens mij een soort inspecteur Clouseau. The Pink Panther is volgens mij een vette film - die nieuwe, met Robin Williams. Jarhead is ook goed. The Merchant of Venice is een goedgemaakte nazi / Jezuiten propagandafilm. Lollig. Ik kreeg meermalen de neiging uit mn stoel op te staan en door de zaal SIEG HEIL te bleren. Toch maar niet gedaan, want ik had een zak m&m's op mn schoot. En je weet wat dat betekent tegenwoordig...........
Vader J
Negroide Aardklomp. Waarom staan er palmbomen op wit zand? Het grote mysterie van het bestaan. Een gedicht;
(soms kan alleen de poezie recht doen aan de tegendraadse problematiek van de dwarsgekantelde dynamiek der constante contraorientatie)
Een stam
Een vlakte
verwikkeld
in zandkorreltjesdemocratie
een stam
een stad
verwikkeld
in slap morrende democratie
een stam
een banaan
geel
of soms bruin
Ja ja mensen, dank voor uw lof - ik weet, ik schenk de Hoge Kunst als - als - ja, als wat? Ik zit te denken welke fluide qua nobelheid, maar ook qua souplesse in de buurt komt van mijn poezie - maar dat is nog knap lastig. Ik dacht eerst aan Maaza Perzik - en toen een een bepaalde witte wijn die ik op een terras in Rome geserveerd kreeg, en die mij deed denken: 'Aha! Dit is dus waarom er ook witte wijn bestaat.'
Laasts liep ik met mijn maat over straat, en zei mijn maat tegen me; ik heb zin om te zuipen. Nu wil het geval dat ik nooit zuip, alleen sporadisch enkele glazen wijn tot me neem - dus ik stelde voor om een fles te hale. Hij meldde dat dat er dan minstens twee moesten zijn. We gingen de avondwinkel binnen, en hij besloot de meest 'eville' wijn te halen die er te vinden was. Dat was overduidelijk een californische literfles van 24 euro. Ik nam genoegen met een franse fles van 12 euro - dat had ik niet moeten doen. We hebben samen de zijne genoten - die was werkelijk voortreffelijk - en veroorzaakte, naast die strelende sensatie die de tong slechts mag ondergaan op die exclusieve avonden dat men voor de meest eville fles durft te gaan, tussen ons een serie ontboezingen die me nog steeds kippevel bezorgt - terwijl die van mij gewoon een kloddertje zure prut was, zoals de meeste fluiden die als 'wijn' plegen door te gaan. Maar goed - het was een plezante avond, die eindigde, voor mij, voor pampus liggend bij mijn kachel, en voor hem in mijn bed, dat ik hem had aangeboden aangezien ik niet meer van zins was van de grond op te staan. Wellicht het vermelden waard dat er niet alleen wijn, maar ook kabouter aan te pas was gekomen - dat had ik al zeker een jaar of twee niet meer gerookt - en ik kan je melden dat het geen grapje is dat er iets aan de hand is met dat kruid. Voor de oningewjden; kabouter is de roepnaam van een zeer specifiek soort wiet, die verkocht wordt op de Ruyschdaelkade bij de gelijknamige koffieshop. De lieden die daar de handel drijven zijn zelf zo ver heen dat ze de wiet niet, zoals het gedoogbeleid zonder woorden voorschrijft, onder de toonbank bewaren in nette bakjes voor elk soort een, maar in een grote container pontificaal die ze midden in de ruimte hebben staan, en waar ze ook met zekere regelmaat in tuimelen, zoals Obelix in de ketel toverdrank. Als je ooit stoned wil worden, ga dan daarheen - vergeleken met kabouter is alle andere wiet - ja wat - geen wiet in ieder geval. En vergeleken met alle andere wiet is kabouter simpelweg geen wiet, maar toverdrank. Het was eenmemorabele avond, dat zeker.
Vader J
(www.wessok.com)
Nog even een berichtje vanuit het holst van de nacht ; Sirius staat nu drie graden ten oost-westen van de noorderzon, en hij valt het klustertje sterren achter hem lastig met rotopmerkingen als;
Jullie stralen zijn als vingers in mijn ****, je bent zo jaloers op mijn helderheid, je ziet groen, geel en p****. (Die sterretjes natuurlijk als ironische verwijzing naar Sirius omvang.)
Ik krijg een bericht door: Betelgeuze meent te moeten medelen dat in haar constellatie Abu Taleb de voorkeur geniet boven Job Cohen in de race om de beste niet-snorredrager. Zij (Betelgeuze) vind dat Abu Taleb een man is die met zijn tijd als niet snorredrager meegaat, terwijl Cohen niet met zijn tijd als niet snorredrager meegaat. De logica van het soort hemellichaam waartoe Betelgeuze zich mag rekenen overstijgt de onze simpelweg in logica, vandaar dat wij er verstandig aan doen niet al te veel acht te slaan op deze uitleg, en Abu Taleb eenvoudig fanmail te sturen, waarin wij hem feliciteren met zijn overwinning.
Vader J
Een reactie posten
<< Home